قرارداد خرید و فروش یا در اصطلاح حقوقی ، عقد بیع ، یک قرارداد معین است و به همین دلیل قانونگذار برای آن قواعدی را مشخص کرده است . برخی از این قواعد مثل عدم درج شروط باطله در قرارداد ، به طور کلی ممنوع اند و برخی دیگر از این مقررات به صورت تکمیلی تعیین شده اند و خریدار و فروشنده می توانند درباره آن به توافقی غیر از آنچه در قانون آمده است ، دست یابند ؛ موارد مثل مخارج تحویل دادن کالا ، محل تحویل دادن کالا و یا حتی زمان تحویل دادن کالا ، از جمله موضوعات تکمیلی هستند .
– عدم توافق درباره موعد تحویل
در صورتی که خریدار و فروشنده درباره زمان تحویل کالا با هم به توافق نرسیده باشند ، فروشنده موظف است که آن را فورا به خریدار تسلیم کند . مثل وقتی که شما در ازای پرداخت وجه اتومبیل ، توقع دریافت آن در همان زمان را دارید . بنابراین در صورتی که مدتی در قرارداد خرید و فروش برای تحویل دادن کالا تعیین نشده باشد ، کالا باید فورا تسلیم شود .
– توافق درباره موعد تحویل
خریدار و فروشنده می توانند درباره موعد تسلیم با هم به توافق برسند و این مهلت با نظر آنها تعیین خواهد شد . این مهلت می تونه هر چقدر که طرفین قرارداد لازم می دونن دور یا نزدیک باشد اما نباید به گونه ای تعیین شود که با انتقال مالکیت منافات داشته باشد و با مفهوم قرارداد خرید و فروش در تعارض باشد .
– تعیین مدت مجهول برای تحویل
در صورتی که مدتی که برای تحویل کالا در نظر گرفته می شود مجهول باشد و جهل به آن ارزش مال مورد معامله را تغییر دهد ، باعث بطلان عقد می شود . مثلا کشاورز نمی تواند ده خروار گندم را بفروشد و بگوید ده خوار را زمانی تحویل می دهد که محصول او از 20 خروار تجاوز کند . در این حالت زمان تحویل کالا مجهول است و بر ارزش مال مورد معامله هم اثر می گذارد . ضمن این که چنین شرطی باعث می شود خریدار نداند که در برابر پول پرداخت چه چیزی تحویل می گیرد .