لزوم پرداخت نفقه به فرزندان در قانون مدنی تحت عنوان نفقه اقارب یاد شده است . بر اساس ماده 1199 قانون مدنی ، نفقه اولاد یا فرزندان به عهده پدر آنهاست . علاوه بر این ، از جمله شرایط پرداخت نفقه به فرزند در قانون مدنی آن است که فرزند مال کافی نداشته باشد و نتواند به وسیله اشتغال به کاری ، معیشت خود را تامین کند . علاوه بر این ، شرط پرداخت نفقه به فرزند آن است که نفقه دهنده ( پدر ) استطاعت و توانایی مالی برای نفقه دادن را داشته باشد . در چنین شرایطی ، اگر پدر نفقه فرزند خود را ندهد ، مرتکب جرم ترک انفاق شده است و قابل مجازات خواهد بود .
بر اساس قانون مدنی ، ولد الزنا یعنی فرزند متولد از زنا ، به زناکار منتسب نمی شود . یعنی اینکه هیچ گونه حق و تکلیفی که والدین و فرزندان مشروع از آن بهره مند هستند ، به فرزندان نامشروع تعلق نمی گیرد . به عنوان مثال ، فرزند نامشروع از والدین خود ارث نمی برد . با این وجود ، دیوان عالی کشور با صدور رای وحدت رویه که در حکم قانون است ، وضعیت نفقه فرزند نامشروع را مشخص کرده است و والدین را مکلف به پرداخت نفقه به فرزندان نامشروع خود نموده است ؛ هرچند که نسب آن فرزند نامشروع بوده و قانونی نمی باشد . علاوه بر این ، والدین نامشروع مکلفند حضانت فرزند نامشروع را عهده دار شده و برای وی شناسنامه بگیرند .