طلاق در زندگی پیامبر و ائمه

این موضوع از چند جهت قابل بحث است که خلاصه کلام در آن چنین است:

اولا: اگرچه در بعضی از منابع اسلامی ازدواج مورد تشویق و ترغیب قرار گرفته و طلاق نزد خدا مبغوض ترین حلال ها شمرده است، اما در مواردی که چاره ای از آن نباشد می توان بدان اقدام کرد و گر نه زندگی زنا شویی به جهنم تبدیل خواهد شد.

ثانیا: بعضی از افراد تلاش کرده اند تاریخ زندگی پیامبر گرامی اسلام (ص) را مبهم و مشوه نمایند، تا به صورت روشن و واضح به ما نرسد و در این زمینه تا حدی نیز موفق شده اند به همین جهت می بینیم روایات در بعضی از مباحث مضطرب بوده و مطالب مختلفی را نقل کرده است، از جمله در بحث رابطه آن حضرت و همسرانش، ولی این بدان معنا نیست که که شناخت حقیقت در این زمینه محال باشد، بلکه با مطالعه دقیق و علمی موضوع در قرآن و سنت، می توان به حقیقت دست یافت. به همین جهت می گوییم: قرآن کریم به صورت عام و برای همگان طلاق را جایز شمرده است و در بعضی از آیات نیز تصریح کرده است که پیامبر اکرم (ص) نیز از چنین حقی برخوردار است، و اگر او یکی از همسرانش را طلاق بدهد با شرع مخالفت نکرده است. این از ناحیه حکم الهی، ولی آیا چنین اتفاقی در زندگی پیامبر اکرم (ص) افتاده یا نه؟ با مراجعه به کتب حدیث و سیره در می یابیم که عبارات مورخان در این مسئله آن قدر مختلف است که نمی توان به وقوع چنین اتفاقی در زندگی آن حضرت اطمینان پیدا کرد. بله ممکن است بپذیریم که یکی از زنانی که پیامبر (ص) او را برای خود عقد کرده، قبل از عمل زناشویی به آن حضرت گفت: “از تو به خدا پناه می برم” و پیامبر (ص) نیز او را طلاق داده باشد، ولی علت این کار را نمی دانیم. شاید به خاطر یکی از ویژگی های آن حضرت است.

اما در مورد ائمه (ع)، امام حسن مجتبی (ع) متهم شده است که زیاد همسران خود را طلاق می داده است.  امام حسن مجتبی(ع)، از شخصیت‌هایی است که متأسفانه جاعلین حدیث و دروغ‌گویان نسبت‌های ناروایی در قالب حدیث و روایت به ایشان داده‌اند. از جمله روایت‌هایی که جعل کرده‌اند ازدواج زیاد و طلاق دادن بسیار است. و این روایات را هم در منابع حدیثی و تاریخی شیعی و هم در کتب تاریخ اهل سنت وارد کرده‌اند. اما خوشبختانه شواهد تاریخی و عقیدتی فراوانی در دست است که جعلی بودن آنها را روشن می‌سازد.اما سایر ائمه (ع)، بعضی از روایات به وقوع طلاق در زندگی آنان اشاره دارد، ولی این روایات قابل اعتماد نیستند؛ زیرا از نظر سند ضعیف و از نظر متن نیز دارای اشکالات زیادی هستند.

یک نظر بگذارید