سن ازدواج از نظر اسلام

سن و سال مناسب برای ازدواج همیشه یه موضوع چالش برانگیز بوده. اهمیت این موضوع تا جایی هست که در دین اسلام هم به آن اشاره شده و ما به عنوان افراد مسلمان باید نظر دین اسلام درمورد سن ازدواج رو بدانیم. بر خلاف تصورات خیلی از افراد، دین اسلام هیچ سن خاصی رو برای ازدواج تعیین نکرده. تنها پیشنهاد کرده که افراد در سنین جوانی ازدواج کنند تا از گناه و آلودگی در امان بمونند. به طور کلی و بر اساس روایات میشه گفت که سن ازدواج از نظر اسلام، بعد از رسیدن به بلوغ است. همانطور که ازدواج ائمه بعد از رسیدن به سن بلوغ بوده است.

– مفهوم سن بلوغ برای ازدواج در اسلام

همونطور که عنوان کردیم سن ازدواج از نظر اسلام، زمانیه که فرد به بلوغ رسیده باشه. اما منظور از بلوغ چیه؟

مثل بقیه موجودات زنده، انسان هم روند تغییر و رشد مداومی رو طی میکنه. این روند کلی طبیعی رو میشه به طور مشخص در قد، وزن، عادات، مهارتهای اجتماعی، اقتصادی و عاطفی مشاهده کرد. آیت الله خمینی (ره) بلوغ رو به این صورت تعریف کردند: بلوغ به معنای حضور قدرتمند ذهن و هوش در تعاملات شخص، توانایی شخص برای محافظت از داشته های خود و احتیاط در هزینه ها به روشی خردمندانه است. بلوغ برای دختران هم میتونه اینطور تعبیر بشه: توانایی اداره زندگی، پذیرش مسئولیت مادر بودن و تربیت فرزندان و همچنین رفتار اجتماعی مناسب. گاهی فردی ممکنه در سن 14 سالگی آمادگی پذیرش این مسئولیت ها رو داشته باشه اما یک زن 30 ساله از پس این مسئولیتها برنیاد.

لذا میشه اینطور استنباط کرد که ممکنه یه نفر به سن بلوغ رسیده باشه اما از نظر اسلام به عنوان یه فرد بالغ شناخته نشه. به همین دلیله که سن مناسب ازدواج از نظر اسلام برای هر فرد زمانیه که به بلوغ کامل رسیده باشه.

– اختلاف سن ازدواج در اسلام و موفقیت رابطه زن و شوهر

یکی از سوالاتی که معمولا درباره اسلام و سن ازدواج مطرح میشه؛ اینه که اختلاف سن ازدواج در اسلام باید چقدر باشه؟ چند تا عامل در تعیین اختلاف سنی مناسب تاثیر داره. اولا: سن بلوغ در دختران و پسران متفاوته و در اکثر موارد دختران زودتر به بلوغ جسمی میرسن. دوما: زنان زودتر تمایلات جنسیشون رو از دست میدن. به همین دلیل فاصله سنی بین 5 تا 6 سال مناسبه؛ به طوریکه مرد بزرگتر باشه. چون با این فاصله سنی، زنان زمانی به یائسگی میرسن که خواسته های جنسی مرد تا حدی فروکش کرده. از طرفی یه تعادلی در زندگی ایجاد میشه.

مثلا اگه مرد خیلی بزرگتر از همسرش باشه ممکنه بیشتر مثل یه پدر باهمسرش رفتار کنه تا یه همسر. همین موضوع میتونه باعث بی تفاوتی، عصبانیت و عدم تعادل در رابطه بشه؛ چون این دو نفر از نظر روحی و جسمی با همدیگه در تعادل نیستند. اگه مرد بزرگتر باشه، زن میتونه به او اعتماد کنه و مدیریت خانواده رو بهش محول کنه. از طرفی جذابیت و طراوت زن برای مرد حفظ میشه.

 

یک نظر بگذارید