راه های اثبات پرداخت نفقه

هنگامی که دعوایی در دادگاه مطرح می شود، برای اینکه حکم مورد نظر، نسبت به آن صادر شود، مدعی باید ادعای خود را اثبات نماید. چرا که مطابق قاعده (البینه علی المدعی) کسی که ادعای امری را دارد، موظف به آوردن دلیل و اثبات ادعا می باشد.

دعوای نفقه نیز مستثنی از این قاعده نبوده و برای صدور حکم دادگاه، لازم است تا مدعی، ادعای خود را اثبات نماید. اما، برای احقاق حق در این دعوا، لازم است تا افرادی که در جریان دعوا، دخالت داشته، با راه های اثبات پرداخت و یا عدم پرداخت نفقه آشنا شده و پیش از آن، از این مساله اطلاع یابند که بار اثبات دعوا، در پرونده نفقه بر عهده کدام طرف دعوا می باشد.

مطابق این قانون، راه ها و ادله اثبات دعوا، به طور کلی، بر 5 نوع می باشند: اقرار، سند، شهادت(گواهی)، سوگند(قسم)، اماره(معاینه محل، تحقیق محلی و نظر کارشناس و سایر امارات). در ادامه، به بررسی این ادله خواهیم پرداخت.

– اقرار

اقرار در دعوی حقوقی، مطابق ماده 1259 قانون مدنی: « … عبارت از اخبار به حقی است، برای غیر، به ضرر خود» بنابراین، اگر در دعوای نفقه، پس از اینکه فرزند، مدعی عدم پرداخت نفقه شده، مجددا پرداخت نفقه از جانب مادر را قبول نماید، این اقرار وی، از راه های اثبات پرداخت نفقه می باشد.

– سند

سند، به موجب ماده 1284 قانون مدنی: «… عبارت است از هر نوشته که در مقام دعوی یا دفاع، قابل استناد باشد» در نتیجه، اگر شوهر، رسیدهای پرداخت بانک را به دادگاه ارائه کرده یا دست نوشته ای از همسر خود به دادگاه نشان دهد که در آن، پرداخت مبالغ را به عنوان نفقه قبول نموده، می تواند ادعای پرداخت نفقه را اثبات کند.

– شهادت(گواهی)

هرگاه شخص یا اشخاصی، بر پرداخت نفقه از جانب شوهر یا مسئول نفقه، در دادگاه، خبر دهند، به این عمل، شهادت یا گواهی گفته می شود. از آنجا که دعوای نفقه، یک دعوای مالی بوده، مطابق شرایط شهادت، لازم است تا دو نفر شاهد مرد یا یک شاهد مرد و دو شاهد زن، بر پرداخت نفقه توسط شوهر، شهادت دهند ؛هرچند، گاهی، شهادت یک شاهد مرد یا دو شاهد زن، همراه با سوگند شوهر نیز می تواند از راه های اثبات پرداخت نفقه محسوب گردد.

– سوگند(قسم)

یکی دیگر از راه های اثبات پرداخت نفقه، سوگند یاقسم می باشد. در این روش اثبات، مدعی، از داگاه درخواست می کند که طرف مقابل وی سوگند خورده و در صورت قسم خوردن وی، دعوا خاتمه می یابد و حکم به نفع آن طرف مقابل، صادر می شود. بنابراین، اگر پدر، در دعوای نفقه فرزند، درخواست سوگند داده و فرزند وی بر عدم پرداخت نفقه قسم بخورد، دادگاه، حکم بر پرداخت نفقه صادر خواهد کرد.

– اماره

بر اساس ماده 1321 قانون مدنی: «اماره، عبارت از اوضاع احوالی است که به حکم قانون یا در نظر قاضی، دلیلی بر امری شناخته می شود.» در دعوای نفقه نیز در صورت ارائه امارات خاصی از سوی زوج، مانند رفتن زوجه به کلاس های مختلف آموزشی، علی رغم خانه دار بودن وی و نداشتن منبع درآمدی مستقل، می توان پرداخت نفقه را اثبات نمود.