بر اساس ماده 1082 قانون مدنی ، ” به مجرد عقد ، زن مالک مهر می شود و می تواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بنماید ” . بر اساس این ماده ، مالکیت زن بر مهریه به محض انعقاد عقد نکاح به وجود می آید . از جمله آثار مالکیت زن بر مهریه هم این است که به محض وقوع عقد ، می تواند تمامی مهریه تعیین شده را مطالبه نماید و یا اقدام به بخشش مهریه به همسرش نماید .
البته نکته مهمی که باید به آن اشاره کنیم آن است که زن به محض وقوع عقد مالک مهریه می شود اما اگر قبل از رابطه زناشویی مثلا در دوران عقد از همسرش جدا شود ، تنها نصف مهر به او تعلق می گیرد . یعنی زمانی زن می تواند تمام مهریه اش را مطالبه کند که رابطه زناشویی میان زوجین برقرار شده باشد .
سوالی که ممکن است در اینجا مطرح شود آن است که آیا به زن نازا هم مهریه تعلق می گیرد پاسخ به این سوال با در نظر داشتن مالکیت زن بر مهریه آسان می شود . یعنی همانطور که گفتیم ، هر زنی به محض اینکه عقد کرد ، مالک مهریه ای می شود که به او تعلق گرفته است ؛ حتی زن نازا .
بنابراین ، در صورتی که با زن نازا رابطه زناشویی بر قرار شده باشد ، او مستحق تمام مهریه است و جزء موارد عدم تعلق مهریه نیست . با این حال در صورتی که پیش از وقوع رابطه زناشویی ، عقد نکاح با طلاق خاتمه پیدا کرده باشد و زن نازا باشد ، تنها نصف مهریه به او تعلق می گیرد ؛ چرا که در دوران عقد مهریه زن نصف می شود .
نکته مهم در این خصوص هم آن است که نازایی زن عیب محسوب نمی شود و مرد نمی تواند به دلیل نازایی زن اقدام به فسخ نکاح با او کند .