4- سبک طردکننده
سبک طردکننده شامل کنترل کم و محبت کم است. در این نوع سبک تربیتی در واقع هیچ راه و روش تربیتی مشخصی به کار نمی‌رود. اشاره به این سبک تربیتی بیشتر یک توضیح برای آشنایی و آگاهی شما پدر و مادر عزیز برای شناخت این نوع سبک غیرقابل انتخاب است تا هر چیز دیگر! والدین طردکننده ممکن است دچار افسردگییا اعتیاد باشند. کودکان این والدین نه فقط هدایت زیادی دریافت نمی‌کنند، بلکه رقبت و توجه زیادی هم نمی‌گیرند. کودکان این والدین، اغلب با ترس از طرد شدن از طرف دوستان و اطرافیان درگیرند. والدین طردکننده ویژگی‌های زیر را دارند:
- قوانین تربیتی زیادی نمی‌گذارند.
- به کودکان اجازه می‌دهند که بدون آگاهی دادن یا مراقبت کردن هر کاری می‌خواهند انجام دهند.
- انتظارات کمی از کودک دارند.
- ارتباطشان با کودک بسیار محدود است.
- مراقبت بسیار کمی از کودکان دارند.
- انتظارات کمی از کودک دارند.
- اطلاع کمی نسبت به وضعیت کودکشان دارند.
- درگیری کمی با کودک خود دارند یا خیلی کاری به کار او ندارند.
- زمان خیلی کمی را با کودکشان می‌گذرانند.
- وقت و انرژی زیادی برای رسیدگی به نیازهای کودک نمی‌گذارند.
- والدین طردکننده ممکن است در مورد کودکشان غفلت کنند، اما در بیشتر مواقع این موضوع غیرعمدی است.
- این والدین انتظار دارند کودکان خودشان بزرگ شوند.
به‌طورکلی، والدین طردکننده آگاهی کمی نسبت به رشد کودکانشان دارند، زیرا درگیری بسیار شدیدی در مورد مسائلی مثل مشکلات مالی، بیکاری، بیماری و غیره دارند. کودکانی که با این نوع سبک تربیتی رشد می‌کنند اغلب اعتماد به نفس بسیار پایینی دارند. برای مثال، پدر یا مادری که دچار اختلالات روانی مثل افسردگی است یا اعتیاد به مواد مخدر دارد نمی‌تواند به نیازهای عاطفی یا جسمی کودکش به شکل مناسب رسیدگی کند.