در کنار طلاق به درخواست مرد و طلاق از طرف زن ، نوعی طلاق نیز وجود دارد که در آن ، هر دوی زوجین ، متقاضی جدا شدن از هم هستند و پس از اینکه در خصوص برخی از امور مربوط به زندگی زناشویی از قبیل مهریه زن ، حضانت فرزندان و مواردی از این قبیل به توافق رسیدند ، یک توافقنامه طلاق تنظیم کرده و با ارائه آن به دادگاه ، درخواست جدایی می کنند .
در ارتباط با مهریه باید گفت،اقتضای مالکیت مهریه توسط زن ، آن است که چه در طول زندگی مشترک و چه در طی فرایند طلاق ، زن بتواند حقوق قانونی خود را مطالبه کند . به همین دلیل ، به این سوال که آیا در طلاق توافقی مهریه به زن تعلق می گیرد یا خیر ، باید پاسخ مثبت داد و گفت که حتی در طلاق توافقی نیز ، زن استحقاق مهریه داشته و به زن مهریه تعلق می گیرد ؛ منتها ممکن است که میزان آن ، بنا به توافق طرفین ، کمتر شده و یا اینکه تمام آن بخشیده شود .
اما افرادی که قصد طلاق توافقی و دریافت گواهی عدم امکان سازش از دادگاه را دارند ، ممکن است این سوال را مطرح کنند که نحوه تعیین مهریه زن در طلاق توافقی به چه صورت است ؟
در پاسخ به این سوال باید گفت که یکی از مهم ترین موضوعاتی که زوجین باید در خصوص آن توافق کرده و در توافقنامه طلاق توافقی آن را درج کنند ، مهریه زن می باشد . به عبارت دیگر ، در این نوع طلاق ، خود زوجین هستند که می بایست تعیین کنند که به زوجه ، چه میزان مهریه ای تعلق می گیرد و قاضی دادگاه ، همان توافقی که طرفین انجام داده اند را در گواهی عدم سازش درج می کند . لذا تعیین مهریه ، صرفا با خود طرفین است ، نه قاضی دادگاه .
اما نکته مهمی که در خصوص نحوه تعیین مهریه زن در طلاق توافقی وجود دارد ، این است که معمولا زن ، برای اینکه شوهر خود را راضی به طلاق کند ، میزانی از مهریه خود را به مرد می بخشد که از قید زوجیت وی رها شود . طلاق توافقی از لحاظ حقوقی ، می تواند به صورت طلاق خلع و مبارات باشد .
طلاق خلع ، به طلاقی گفته می شود که زن ، به قدری از شوهر خود تنفر دارد که با پرداخت مالی به شوهر ، او را راضی به طلاق گرفتن می کند . در این حالت ، برای رضایت دادن شوهر ، زوجه باید مهریه خود را به میزانی تعیین کند که شوهر ، حاضر به طلاق دادن شود ؛ حتی ممکن است بذل مهریه از طرف زن ، به اندازه کل مهریه باشد و به همین دلیل است که برخی می گویند در طلاق توافقی ، مهریه به زن تعلق نمیگیرد . هر چند ممکن است مرد ، صرفا با بخشیدن مقداری از مهریه هم حاضر به طلاق دادن زن بشود و یا اینکه علاوه بر بخشش مهر ، مال دیگری هم مطالبه کند .
اما طلاق مبارات ، به طلاقی گفته می شود که هم زن و هم شوهر ، از هم بیزار هستند و قصد جدا شدن دارند . در چنین حالتی ، باز هم زوجه ، باید میزانی از مهریه تعیین شده خود را به شوهر ببخشد تا وی را طلاق بدهد ؛ منتها با این تفاوت که فدیه یا مالی که در طلاق مبارات ، زن به شوهر می بخشد تا وی را راضی به طلاق کند ، نمی تواند بیشتر از مهریه زن باشد ؛ لکن می تواند معادل مهریه یا کمتر از آن باشد ؛ چرا که کراهت یا بیزاری ، از جانب هر دو طرف می باشد .