اگر یکی از راه و روش‌های فرزندپروری بالا را برای تربیت فرزندان خود در نظر گرفته‌اید، لازم نیست هیچ تغییری در آن ندهید و موبه‌مو از آن پیروی کنید، زیرا یک نکتهٔ مهم در فرزندپروی این است که هر کدام از والدین یک خانواده می‌توانند سبک فرزندپروری مخصوص به خود را با ایجاد تغییراتی در هر کدام از این سبک‌ها داشته باشند. بنابراین، هیچ سبک و راهنمایی‌ای به این معنا نیست که روش تربیتی خود شما که به شکل غریزی انتخاب کرده‌اید و تا الان به کار برده و موفق هم بوده‌اید غلط است و این را هم بدانید که تمام روش‌های تربیتی در واقع با یکدیگر همپوشانی دارند و آنچه آنها را متفاوت می‌کند، فقط چیزی است که بر آن تأکید بیشتری می‌کنند و شما می‌توانید مشخص کنید که ارزش‌های شخصی و شرایط زندگی خانوادهٔ شما بیشتر از همه با تمرکز و تأکید اصلی کدام سبک و روش خاص مطابقت دارد. پس در نهایت، به خودتان اعتماد کنید و خودتان در مورد این‌که چه چیزی برای شما و کودکتان بهتر است تصمیم بگیرد، چون هر پدر و مادری با فرزند خود رابطه‌ای منحصربه‌فرد دارد. به‌طورکلی نیز به موارد مشترک زیر در سبک تربیتی کودکتان توجه کنید:
- شنوندهٔ خوبی برای حرف‌های کودکتان باشید.
- احساساتش را نادیده نگیرید و آنها را درک کنید.
- توجه کافی به نیازهای اولیه در کودکتان داشته باشید.
- ارتباط چشمی، لبخند، نوازش و بغل کردن کودکتان را بیشتر کنید.
- کودکتان را در گفت‌وگوها شرکت دهید.
- از فرزندانتان بخواهید نظرات خود را در بحث‌های مورد نظرتان بیان کنند.
- در مورد مشکلات و اتفاقات موجود و بجا، با کودکتان حرف بزنید و راهکارهای او را هم بپرسید.
- در مورد سرزنش و تنبیه کودکان محافظه‌کار باشید.
- از پاداش و تشویق بیشتر استفاده کنید.
- در مورد قوانین خانه‌تان روشن و مشخص باشید و دلایل وضع آنها را هم توضیح دهید.
- پیامدهای تخلف از قوانینی را که می‌گذارید حتماً اجرا کنید.
- وقت‌هایی را برای بازی با بچه‌ها اختصاتص دهید.
- اوقات فراغت کودکتان را به شکل مطلوب پر کنید.