مهریه از حقوق مالی زن محسوب می شود که دارای احکام و قوانین خاص خود می باشد.
1- از زمان اجرای عقد نکاح، زوجه، مستحق تمام مهریه می شود. اما در صورت طلاق، قبل از نزدیکی، نیمی از مهریه را دریافت می کند و اگر تمام مهریه را دریافت کرده باشد، ملزم به بازگرداندن نیم دیگر آن است. زوجه می تواند قبل از نزدیکی، تا دریافت مهریه از تمکینخودداری نماید، که در اصطلاح حقوقی به آن، حق حبس گفته می شود.
2- در مورد مهریه بالای 110 سکه، در صورت عدم پرداخت مهریه، توسط زوج و نداشتن استطاعت مالی، تنها تا 110 سکه از مهریه، قابلیت اجرا دارد و برای بیشتر از این مقدار، برای مرد، حکم جلب صادر نمی شود در واقع، مقدار بیشتر از 110 سکه، در حکم مهریه عند الاستطاعه است.
3- برای مطالبه مهریه از طریق ثبت، زوجه به دفتر ازدواجی که عقد در آنجا، ثبت شده، مراجعه نموده و پس ازارائه درخواست کتبی صدور اجرائیه به دفتر خانه و پرداخت هزینه حق الاجرا صدور اجرائیه توسط دفتردار، اجرائیه پرداخت مهریه، در مهلت 10 روزه به زوج ابلاغ می شود. در صورتی که مالی از شوهر برای توقیف و اجرا پیدا نشود، با ارائه گواهی به دفتر خدمات، مراجعه نموده و طی دادخواستی دریافت مهریه را از دادگاه خانواده مطالبه می نماید.
4- در صورتی که زن در حال دریافت مهریه از همسر سابق خود باشد، ازدواج مجدد او، حق دریافت مهریه از همسر سابق را، از او ساقط نمی کند. در صورت مفقود شدن سند ازدواج، برای دریافت مهریه می توان، به دفتر ازدواج محل ثبت سند مراجعه نمود و رو نوشت آن را دریافت کرد، که در حکم اصل سند می باشد.
