۱. بچه‌ٔمن به دیگران زور می‌گوید
پسر دو سالهٔ من قلدر است. اگر به چیزی که می‌خواهد نرسد، کسی را که هدف پرخاشگری او قرار گرفته می‌زند، به او چنگ می‌زند، موهایش را می‌کشد و اشیا را به سمتش پرتاب می‌کند.
راهکارهایی که امتحان کرده‌ایم:
- خواستیم از کارش دست بردارد.
- با صراحت و چشم در چشم به او گفتیم: «نه»!
- وقفه‌ٔ تربیتی دادیم.
- اسباب‌بازی‌هایش را از او گرفتیم.
- با اکراه و آرام روی باسنش زدیم.
وضعیت ما: هیچ چیز کارساز نیست. ما یک نوزاد جدید داریم و نگرانیم این الگو ادامه پیدا کند.
روی نکات مثبت تمرکز کنید: کار درستی می‌کنید که پس از یک اپیزود پرخاشگرانه به کودکتان وقفه می‌دهید. او قانون شماره یک دعواهای خانوادگی، یعنی ایمن بودن را نقض می‌کند، بنابراین باید او را از بقیه جدا کنید تا آرام شود. اما شما باید این تمایزها در مورد کودک خوب و کودک بد را از سرتان بیرون کنید، زیرا این فکر روی نحوه‌ٔ فرزندپروری شما تأثیر می‌گذارد و بچه‌ها مطابق برچسب‌هایی که به آنها می‌زنید، رفتار خواهند کرد. همچنین، به رفتار خودتان هم نگاهی بیندازید، آیا کاری انجام می‌دهید که باعث برانگیختن رفتار او شود
بر اساس سرنخ‌های ابتدایی رفتار کودکتان اقدام کنید: کودک دو ساله به عمد به کودک دیگری آسیب نمی‌رساند. پسر کوچکتان کنترل اندکی روی تکانه‌هایش دارد و احتمالاً اکنون که کودک نورسیده دارید اوضاع بدتر می‌شود، زیرا حسادت او بیشتر خواهد شد و شما وقت کمتری برای نظارت خواهید داشت. برای حفظ سلامت روان خود، تا جایی که ممکن است از هر اسباب‌بازی دو تا دم دست داشته باشید. همچنین فضایی را مهیا کنید که در صورت نیاز هر کودک بتواند به آن عقب‌نشینی کند.
از آموزش دادن در مورد مفاهیم قلدر-قربانی به کودکتان خودداری کنید: از لحاظ تکاملی این رفتاری نرمال برای کودک دو ساله است. او چیزی را که می‌خواهد، می‌خواهد، حالا هر وقت اراده کند! اما شما فکر می‌کنید انگار کاری حساب‌شده و عمدی است، ولی این‌طور نیست. هرچند این واقعیت به معنای قابل قبول بودن رفتارش نیست! اما برای جلوگیری از پدیده‌ٔ قلدر-قربانی، یعنی وقتی پسر کوچکتان برچسب قلدر می‌گیرد و پسر بزرگ‌تر به عنوان قربانی احساس «خاص» بودن می‌کند، شما باید با هر دو کودک یکسان رفتار کنید. مثلاً اگر بر سر اسباب‌بازی دعوا شود، هر دو باید به گوشه‌های جداگانه‌ای بروند تا آرام شوند.
به کودک بفهمانید که احساسش را درک می‌کنید: همچنین باید به کودک کوچک‌ترتان بفهمانید که احساسات او را درک می‌کنید، یعنی می‌دانید او عصبانی است اما نمی‌توانید اجازه دهید او برادرش یا شخص دیگری را آزار دهد. به او راهی یاد بدهید تا بتواند عصبانیت خود را به شکل ایمن ابراز کند.