کودک را تهدید نکنیم هرگز کود خود را با کلمهها و شیوههای مختلف کم و زیاد تهدید نکنید. قرار نیست کودکمان را مطیع و بدون هیچ نظر و عقیدهای تربیت کنیم، برعکس، لازم است به کودکان فرصت اندیشیدن و اشتباه کردن بدهیم. تهدید کردن کودک باعث خواهد شد تا اعتمادبهنفس او از بین برود و در آینده هم در درون خودش و هم در ارتباط با دیگران دچار مشکل شود. بگذاریم خودش حرفش را تمام کنم اگر کودک شما خیلی آرام و آهسته صحبت میکند، سعی کنید وسط حرفش نیایید و مدام جملههایش را کامل نکنید. بلکه، با آرامش و صبر و حوصله اجازه بگذارید تا او خودش حرفهایش را تمام کند و از این راه به ترس و دلهرهٔ […]
از فهمیدنش مطمئن شویم اگر حس میکنید کودکتان واکنش درستی به درخواستها و حرفهای شما نشان نمیدهد، شاید گیج شده است. پرسش و درخواستتان را دوباره تکرار کنید تا متوجه شوید او موضوع را به خوبی فهمیده است. به عنوان مثال، از او بخواهید بگوید شما چه گفتهاید، اما نه با عصبانیت و تحکم! کمک کنید کودکتان در کنار کمک شما، خودش به دلایل مسائل مختلف فکر کند تا قدرت تحلیل کردن را به او یاد بدهید. کودکانه حرف نزنیم با بچهها با زبان خودتان صحبت کنید، شاید کمی نرمتر و شمردهتر از آنچه با یک بزرگسال حرف میزنید، اما یادتان باشد که کودکان بسیار باهوشتر از آن هستند که تصورش را کنید و لازم نیست صدای خود را کودکانه[…]
از جملههای مثبت استفاده کنیم به جای عبارتهای منفی مثل «نه»، «دست نزن»، «نکن»، بهتر است از عبارتهای مثبت استفاده کنید. همچنین هرگز از کلمههایی که باعث ایجاد حس گناه در کودک میشود استفاده نکنید، چون کودکان از همان ابتدا قدرت درک بسیاری از چیزها و احساسات را ندارند، پس نباید برای اشتباهاتشان مدام آنها را مؤاخذه و سرزنش کنید. از عبارتهای سرزنشکننده هم استفاده نکنید، زیرا احساس بیارزشی را در کودک تقویت میکند. به چشمهایش نگاه کنیم وقتی با فرزندتان صحبت میکنید، همه چیز را کنار بگذارید و مستقیم و با مهربانی به چشمهایش نگاه کنید. هم شما و هم کودکتان اثر کلمهها و واژهها را زمانی بهتر احساس میکنید که در محیطی آرام قرار بگیرید و به چشمهای[…]
اول کمی فکر کنیم والدین و به ویژه پدرها اغلب با عنوان کردن مواردی مثل گرفتاری شغلی، خستگی و مشکلات مالی زمان بسیار کمی در روز را با کودک خود میگذرانند تا با او حرف بزنند. یک لحظه فکر کنیم، آیا برای آیندهٔ کودک نیست که تلاش و کار میکنیم؟ میدانیم که تمام ولدین کودکانشان را دوست دارند ولی گاهی ما یادمان میرود که غیر از مسائل مالی، روح و روان کودکمان نیز نیاز به تقویت و هزینه دارد. اگر بتوانیم راه درست حرف زدن خود با کودکان را یاد بگیریم، آنها هم درست حرف زدن را از ما یاد خواهند گرفت. درست است که پدر یا مادر بودن یکی از سختترین کارهای این دنیاست، اما این هم بسیار مهم[…]
در مورد پرخاشگری کودکتان چه کار کنید؟ به واکنش انتخابی خودتان پایبند باشید: تا حد ممکن، به هر رفتار پرخاشگرانهای هر بار به شیوهٔ یکسانی پاسخ دهید. هرچه واکنش قابل پیشبینیتری داشته باشید، زودتر میتوانید الگویی ایجاد میکند که فرزندتان بالاخره تشخیص میدهد و انتظارش را خواهد داشت. در نهایت، ملکهٔ ذهنش خواهد شد که اگر بدرفتاری کند، از یک تفریح محروم خواهد شد و این اولین قدم در کنترل رفتارهای خودش است. با فرزندتان صحبت کنید: بگذارید فرزندتان آرام شود و سپس با خونسردی دربارهٔ آنچه اتفاق افتاده است بحث کنید. بهترین زمان برای این کار بعد از آرام شدن او، اما قبل از این است که همه چیز را فراموش کند. در حالت ایدهآل، ۳۰ دقیقه تا یک[…]
علت پرخاشگری کودکان چیست؟ شاید برایتان عجیب باشد، اما پرخاشگری و رفتار تهاجمی بخشی طبیعی از فرایند رشد یک کودک است. بسیاری از بچهها گاهی اسباببازیهای همکلاسیها را میگیرند، به آنها ضربه و لگد میزنند یا تا حد کبود شدن جیغ میزنند. یک کودک خردسال هنوز هم در حال یادگیری انواع مهارتهای جدید، از استفادهٔ قیچی گرفته تا صحبت با جملات پیچیده است. او به راحتی میتواند از هر کاری که میخواهد به نتیجه برساند کلافه شود و در نهایت به همبازیاش حمله کند. اگر فرزند شما برای اولین بار به مهدکودک یا پیشدبستانی میرود، در حال عادت کردن به دور بودن از خانه نیز هست. اگر دلخوری و خشمی داشته باشد یا علاوه بر چیزهای دیگر، احساس کند مورد[…]
کودکان در سنهای مختلف ممکن است با یکدیگر درگیر شوند. اما اگر کودکی هنگام بازی با بچهٔ شما به شکلی پرخاشگرانه رفتار میکند، چه کار باید کنید؟ دو قاعدهٔ اساسی در مورد رفتار با کودکان اشخاص دیگر وجود دارد که همیشه باید رعایت کنید. اول اینکه، هرگز به یک پدر یا مادر دیگر نگویید که فرزند خود را چگونه بزرگ کند و دوم، هرگز کودکی را که فرزند خودتان نیست سرزنش نکنید. والدین راه و روش خود را برای برخورد با رفتار فرزندشان دارند و هرچند ممکن است از روی دلسوزی تمام دوست داشته باشید که دوستتان فرزند خود را با قاطعیت بیشتری مهار کند، اما جای تصمیمگیری شما نیست. با این حال، راههایی وجود دارد که میتوانید کودک نوپای[…]
درمان اختلال نافرمانی مقابلهجویانه درمان اختلال نافرمانی مقابلهجویانه ممکن است شامل موارد زیر باشد: دارو ممکن است در کنترل برخی از علائم ناراحتکنندهتر اختلال نافرمانی مقابلهجویانه و همچنین علائم مربوط به بیماریهای همزمانی مانند کمتوجهی-بیشفعالی، اضطراب و اختلالات خلقی مفید باشد. زندگی با کودک دارای اختلال نافرمانی مقابلهجویانه داشتن کودک دارای اختلال نافرمانی مقابلهجویانه برای والدین بسیار دشوار است. این والدین نیاز به حمایت و درک شدن دارند. والدین میتوانند به روشهای زیر به فرزند خود در درمان اختلال نافرمانی مقابلهجویانه کمک کنند: بسیاری از بچههای مبتلا به اختلال نافرمانی مقابلهجویانه به تکنیکهای مثبت فرزندپروری پاسخ میدهند. والدین میتوانند از متخصص اطفال یا پزشک خود بخواهند که آنها را به یک روانپزشک کودک و نوجوان یا سایر متخصصان سلامت روان[…]
اختلال نافرمانی مقابلهجویانه همهٔ بچهها هرازگاهی مقابلهجویانه و ستیزهجو رفتار میکنند، خصوصاً هنگام خستگی، گرسنگی، استرس یا ناراحتی. آنها ممکن است مشاجره کنند، بددهانی و نافرمانی کنند و از والدین، معلمان و دیگر بزرگسالان سرپیچی کنند. رفتار مقابلهجویانه برای کودکان دو تا سه ساله و بچهها در اوایل نوجوانی، بخشی نرمال از فرایند رشد است. با این حال، رفتار آشکارا ناسازگار و خصمانه زمانی به یک نگرانی جدی تبدیل میشود که آنقدر مکرر و پایدار باشد که در مقایسه با سایر بچههای همسن و در همان سطح رشد به چشم بیاید و در زندگی اجتماعی، خانوادگی و تحصیلی کودک تأثیر بگذارد. در بچههای مبتلا به اختلال نافرمانی مقابلهجویانه یا اصطلاحاً ODD، الگوی مداومی از رفتارهای ناسازگارانه، سرکش و خصمانه نسبت[…]
علت لجبازی کودک چیست؟ بعد از یک سالگی، کودکان نوپا سعی میکنند با استانداردهای رفتاری و قوانین خانواده مقابله کنند. با این وجود، آنها در حال انتقال هستند؛ انتقال بین مرحلهای که نیاز دارند شما آنها را به اطاعت از قوانین وادارید و مرحلهای که آنها قوانین را از آن خود میکنند، طوری که حتی اگر شما حضور نداشته باشید، از آنها پیروی کنند. برای درک بهتر رفتار کودکتان لازم است این تواناییِ در حال ظهور برای اطاعت از قوانین را در کنار اهمیت مستمر «خود» یا همان «نفس» کودک قرار دهید تا به آسانی بفهمید که راه رسیدن به اطاعت و گوش کردن به حرف شما برایش راه ساده و همواری نیست، پس پیروی یک کودک نوپا از قوانین[…]