قانون گذار، در قانون مدنی، عقود را به دو دسته عقود معین و عقود نامعین، تقسیم بندی می کند. مقصود از عقود معین، عقودی هستند که دارای نام مخصوص به خود بوده و نیاز است تا هنگام انعقاد آن ها، علاوه بر شرایط صحت معامله ها به طور عمومی، شرایط اختصاصی آن ها نیز موجود باشد. یکی از رایج ترین و پرکاربرد ترین عقود معینی که اغلب افراد، با آن، سروکار دارند، عقد بیع است که به موجب آن، یک عین، اعم از مال منقول یا غیر منقول، در برابر یک عوض معین و معلوم، به دیگری انتقال داده شده و به مالکیت او در می آید. طرفین عقد بیع، فروشنده و خریدار یا در اصطلاح حقوقی، بایع و مشتری هستند و [...]