هر چند، عقد دائم و موقت، در تعریف و برخی شرایط مثل تعیین مدت، با یکدیگر، دارای تفاوت بوده و شرط (مدت معین) در تعریف اردواج موقت، موجب تمایز صیغه از عقد دائم می گردد، اما علی رغم این تفاوت در تعریف، هنوز شباهت های بسیاری، میان عقد ازدواج دائم و موقت وجود داشته که این شباهت ها، شامل موارد زیر می باشد: 1- شرایط ازدواج موقت و ازدواج دائم، یکسان است . به این معنا که شرایطی که با وجود آن ها، می توان برای انعقاد ازدواج دایم، اقدام کرد، در ازدواج موقت یا صیغه نیز ضروری است. این شرایط که همان شرایط صحت قرارداد بوده، عبارتند از: قصد و رضای طرفین، اهلیت آن ها، موضع معین عقد و جهت مشروع [...]
مطابق با قانون حمایت از خانواده مصوب سال 1353؛ باید بیان نمود که مرد در همه حالات، اجازه ازدواج مجدد را با وجود همسر اول، ندارد و تنها در شرایط به خصوصی می تواند همسر دوم اختیار نماید. ماده 16 همین قانون، در خصوص شرایط ازدواج مجدد مرد بیان می دارد: «مرد نمی تواند با داشتن زن، همسر دوم اختیار کند مگر درموارد زیر: 1- رضایت همسر اول 2- عدم قدرت همسر اول به ایفای وظایف زناشویی 3- عدم تمکین زن از شوهر 4- ابتلاء زن به جنون یا امراض صعب العلاج موضوع بندهای ۵ و۶ ماده ۸ (ابتلا هر یک از زوجین به امراض صعب العلاج به نحوی که دوام زناشویی برای طرف دیگر در مخاطره باشد. جنون هر یک[...]
وَأَنْكِحُوا الْأَيَامَىٰ مِنْكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَإِمَائِكُمْ ۚ إِنْ يَكُونُوا فُقَرَاءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (سوره نور آیه 32) مردان و زنان بی‌همسر خود را همسر دهید، همچنین غلامان و کنیزان صالح و درستکارتان را؛ اگر فقیر و تنگدست باشند، خداوند از فضل خود آنان را بی‌نیاز می‌سازد؛ خداوند گشایش‌دهنده و آگاه است! (آیت اله مکارم شیرازی) نکته ها 1- «ايامى» جمع «أيم»، بر وزن «قَيّم»، يعنى كسى كه همسر ندارد، خواه مرد باشد يا زن، باكره باشد يا بيوه. بهترين واسطه‌گرى‌ها، شفاعت و واسطه‌گرى در امر ازدواج است. چنانكه در روايت آمده است: كسى كه ديگرى را داماد يا عروس كند، در سايه‌ى عرش خداست. 2- پدر و مادرى كه با داشتن امكانات، فرزندشان را[...]
قصد و رضای طرفین: قصد طرفین، یعنی زوجین قصد انجام عقد را داشته باشند. خواب، مستی و بی هوشی، این قصد را زایل می کند. داشتن قصد، شرط صحت عقد می باشد، بدین معنی که نبود آن، موجب بطلان عقد است. اهلیت طرفین: اهلیت به معنی عاقل ( دیوانه یا مجنون نبودن طرفین)، بالغ ( به سن بلوغ رسیدن) و رشید بودن طرفین است. بر اساس ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی، عقد نکاح دختر، قبل از رسیدن به سن ۱۳ سال تمام شمسی و پسر، قبل از رسیدن به سن ۱۵ سال تمام شمسی، با اجازه ولی و داشتن حکم دادگاه انجام می شود و برای ازدواج دختران در صورت بکارت در بالاتر از سن مذکور، نیز اجازه ازدواج از سوی پدر[...]