مسأله : رضایت زن و مرد به ازدواج شرط است و ازدواج اجباری بدون رضایت قلبی زن یا مرد، باطل است.
مسأله : اگر زن به هنگام عقد ازدواج راضی نباشد و پس از آن هم هرگز راضی نشود، عقد ازدواج باطل است و نیاز به طلاق هم ندارد و زن میتواند با رعایت عدّه، با شخص دیگری ازدواج کند.
مسأله : اگر زن و مرد یا یکی از آن دو را مجبور به ازدواج نمایند ولی بعد از خواندن صیغه عقد ازدواج راضی شوند و اجازه دهند، احتیاط واجب آن است که صیغه عقد ازدواج را از نو بخوانند.
مسأله: پدر و مادر حق ندارند برای ازدواج دختر یا پسر خود نذر کنند یا محدودیّتی قائل شوند، مثلاً نذر کنند که دخترانشان را فقط به سادات بدهند. حتّی اگر خود دختران هم نذر کنند و سبب بروز مشکلاتی شوند، نذرشان اعتباری ندارد.
مسأله: دختر و پسر مجبور نیستند با کسی که والدینشان پسند کردهاند ولی مورد پسند خودشان نیست ازدواج کنند، ولی در احترام والدین خود کوتاهی نکنند.
مسأله: ازدواج اجباری دختران بدون رضایت آنها جایز نیست و عواقب ناگواری دارد و سزاوار است پدران و مادران احکام شرع را دربار ه فرزندانشان رعایت کنند تا آنها خوشبخت شوند.
مسأله: زن و مرد باید از روی اختیار به ازدواج راضی باشند، ولی ا گر یکی از آن دو ظاهراً با کراهت اجازه میدهد امّا میدانیم قلباً راضی است، عقد ازدواج صحیح است.
مسأله: اگر صیغه عقد ازدواج زن و مردی را بدون اجازه آنها بخوانند و بعداً آنها راضی شوند و اجازه دهند، عقد ازدواج صحیح است. به این کار، صیغه عقد فضولی گفته میشود!