مسأله: در عقد ازدواج دائم یا موقّت، خوانده شدن صیغه عقد ازدواج لازم است و تنها راضی بودن زن و مرد کافی نیست.
مسأله: صیغه عقد ازدواج را خود زن و مرد میتوانند بخوانند و یا دیگری را وکیل کنند که از طرف آنان بخواند.
مسأله: صیغه عقد ازدواج را به زبان فارسی هم میتوان خواند، ولی باید لفظی بگویند که معنی همان صیغه عربی را بفهماند.
مسأله: احتیاط مستحب آن است که صیغه عقد ازدواج به عربی صحیح خوانده شود.
مسأله: گرفتن وکیل برای خواندن صیغه عقد ازدواج به زبان عربی واجب نیست.
مسأله: کسی که صیغه عقد ازدواج را میخواند باید عاقل و احتیاطاً بالغ باشد، هر چند از طرف دیگری وکیل باشد.
مسأله: کسی که دستور زبان عربی را نمیداند ولی کلمات عقد را صحیح ادا میکند و معنی آن را نیز میداند، میتواند صیغه عقد ازدواج را به عربی بخواند و عقد ازدواج صحیح است.
مسأله: کسی که معنای لفظ عربی صیغه عقد ازدواج را نمیداند، جایز نیست آن را بخواند، مگر آنکه معنای هر کلمه از عقد را جداگانه بداند و کلمات آن را صحیح ادا کند.
مسأله: صیغه عقد ازدواج باید صحیح خوانده شود و اگر طوری غلط بخوانند که معنی آن را عوض کند، عقد ازدواج باطل است امّا اگر معنی عوض نشود اشکالی ندارد.
مسأله: اگر هنگام خواندن صیغه عقد ازدواج، نام پسر یا دختر به طور اشتباه خوانده شود امّا مقصود معلوم باشد، عقد ازدواج صحیح است.
مسأله: ولی یا وکیل در هنگام اجرای صیغه عقد ازدواج، باید زن و شوهر را معیّن کند. بنابراین اگر کسی چند دختر دارد، نمیتواند به مردی بگوید: زَ و جتُکَ ا حدی بَناتی (یکی از دخترانم را به همسری تو در آوردم).
مسأله: کسی که صیغه عقد ازدواج را میخواند باید قصد انشاء داشته باشد، یعنی قصدش این باشد که با گفتن این الفاظ، همسری در میان آن دو برقرار گردد. زن خود را همسر مرد قرار دهد و مرد این معنی را قبول کند، وکیل نیز باید چنین قصدی را داشته باشد.
مسأله: بین ایجاب و قبول، مُوالات باید رعایت شود.
مسأله: صیغه عقد ازدواج، شامل ایجاب و قبول است که به آنچه را که مربوط به زن است ایجاب و به آنچه را که مربوط به مرد است قبول گفته میشود.
مسأله: در هنگام خواندن صیغه عقد ازدواج، تقدّم ایجاب بر قبول لازم نیست ولی بهتر است ایجاب مقدّم شود.
مسأله: مرد میتواند به وکالت از طرف زن، صیغه عقد ازدواج را بخواند و زن را به عقد خود در آورد.
مسأله: احتیاط مستحب آن است که مرد نمیتواند از طرف زن وکیل شود تا او را برای خود به طور دائم یا موقّت، عقد کند.
مسأله: زن هم میتواند به وکالت از طرف مرد، صیغه عقد ازدواج را بخواند و خود را به همسری مرد درآورد.
مسأله: وکالت مرد از طرف زن یا زن از طرف مرد، برای خواندن صیغه عقد ازدواج مانعی ندارد.
مسأله: زن هم میتواند از طرف زن و مرد وکیل شود و صیغه عقد ازدواج آنها را بخواند.
مسأله: احتیاط مستحب آن است که یک نفر از سوی دو همسر صیغه عقد ازدواج را نخواند، یعنی دو طرف عقد دو نفر باشند.
مسأله: احتیاط مستحب، تعدّد وکیل در اجرای صیغه عقد ازدواج است.
مسأله: خواندن صیغه عقد ازدواج توسط خود زن و مرد به صورت غیر حضوری اشکال دارد، بلکه باید حضوری خوانده شود.
مسأله: خواندن صیغه عقد ازدواج توسط خود زن و مرد از طریق تلفن یا اینترنت صحیح نیست، بلکه باید حضوری خوانده شود.
مسأله: اگر صیغه عقد ازدواج دائم توسط خود زن و مرد به صورت غیر حضوری خوانده شود، احتیاط واجب آن است که برای جدایی، صیغه طلاق با رعایت شرایط آن خوانده شود.
مسأله: اگر صیغه عقد ازدواج موقّت توسط خود زن و مرد به صورت غیر حضوری خوانده شود، احتیاط واجب آن است که برای جدایی، مرد مدّت باقیمانده را به زن ببخشد.
مسأله: اگر صیغه عقد ازدواج را وکیل بخواند، حضور زن و مرد در مجلسی که صیغه عقد ازدواج آنها توسط وکیل خوانده میشود، واجب نیست.
مسأله: اگر زن و مرد به کسی وکالت داده باشند تا صیغه عقد ازدواج آنها را بخواند، تا یقین نکنند که وکیل صیغه عقد ازدواج را خوانده، بر یکدیگر حلال نمیشوند. ولی اگر وکیل مورد اعتماد باشد و بگوید خوانده ام، کافی است.
مسأله: اگر عاقد سنّی باشد و عروس و داماد هر دو شیعه باشند، در صورتی که شرایط صحّت عقد ازدواج نزد شیعه رعایت شود، اشکالی ندارد و عقد ازدواج صحیح است.
مسأله: اگر خطبه عقد ازدواج مسلمان را کافر بخواند، خلاف احتیاط است.
مسأله: وکیل هنگام خواندن صیغه عقد ازدواج، باید طبق فتوای مرجع تقلید خودش عمل کند.
مسأله: اگر زن و مرد بخواهند دیگری را وکیل کنند که صیغه عقد ازدواج را بخواند، هر کدام باید جداگانه به وکیل اجازه دهند.
مسأله: اگر زن و مرد بخواهند دیگری را وکیل کنند که صیغه عقد ازدواج را بخواند، اظهار اجازه توسط زن و مرد واجب است و اجازه دادن با اشاره سر کافی نیست.
مسأله: برای عقد ازدواج همزمان یک مرد با مثلا چهار زن، میتوان یک صیغه عقد ازدواج خواند و نیازی به خواندن چهار صیغه عقد ازدواج جداگانه نیست.
مسأله: خواندن صیغه عقد ازدواج در زمانی که زن در عادت ماهانه به سر میبرد، اشکالی ندارد و عقد ازدواج صحیح است.
مسأله: زن و مردی که میخواهند ازدواج موقّت کنند، اگر شرایط صحّت عقد ازدواج را رعایت کنند، خودشان میتوانند صیغه عقد ازدواج موقّت را بخوانند و رفتن به محضر واجب نیست.
مسأله: در عقد ازدواج دائم یا موقّت، حضور شاهد واجب نیست. البته برای اینکه زن و مرد بعداً دچار مشکل نشوند، بهتر است صیغه عقد ازدواج در محضر خوانده شود.
مسأله: احتیاط مستحب آن است که در این ایّام، عقد ازدواج موقّت در محضر رسمی ثبت شود، خواه صیغه عقد ازدواج موقّت را در محضر بخوانند یا در خارج محضر و بهتر است صیغه عقد ازدواج موقّت را فرد عالمی بخواند که از تمام شرایط آن آگاه است.
مسأله: اگر زن و مردی ادّعا کنند که صیغه عقد ازدواج موقّت را خودشان خوانده اند، چنانچه متّهم به دروغگویی و بی تقوایی نبوده و دلایلی بر دروغ بودن حرف آنها وجود نداشته باشد، حرف آنها را میتوان قبول کرد.
مسأله: اگر زن و مرد صیغه عقد ازدواج موقّت را بخوانند و بعد از آمیزش متوجه شوند که عقدشان به جهتی باطل بوده است، با توجه به اینکه به مسأله آگاه نبوده اند، عملشان زنا نبوده و بچّه نیز حلال زاده است و اگر بخواهند به زندگی موقّت ادامه دهند، باید دوباره صیغه عقد ازدواج موقّت را بخوانند.
مسأله: اگر زن و مردی به مسائل شرعی آگاه نبوده و تصوّر میکرده اند که ازدواج نیاز به خواندن صیغه عقد ازدواج نداشته، فرزندان آنها نامشروع نبوده و ارتباطات زناشویی آنها تا کنون اشکال نداشته است. ولی از این پس باید فوراً صیغه عقد ازدواج را بخوانند و تا قبل از خوانده شدن صیغه عقد ازدواج، هیچ گونه تماس زن و شوهری با هم نداشته باشند.