مهریه

مسأله:  مهریّه دین و بدهی است که بر عهده شوهر است و باید آن را به زن بپردازد و چنانچه زن از دنیا برود، وارثان زن میتوانند از شوهرش مطالبه کنند.

مسأله: اگر بعضی از ورثه از دریافت مهریّه خودداری کنند، باید آن را نگه دارند تا زمانی که حاضر به دریافت آن شوند.

مسأله: در صورتی که شوهر از دنیا برود و مالی نداشته باشد، زن حق ندارد مهریّه اش را از خانواده شوهر بگیرد، چون مهریّه دینی است که بر عهد ه شوهر قرار گرفته است.

مسأله: هر کس مهریّه دختر را قبول کند، پرداخت مهریّه بر عهده اوست و اگر فوت کند باید از اموال او برداشت.

مسأله: هر چیزی را که دارای مالیّت و قیمت مشخّص و معلوم است، میتوان به عنوان مهریّه قرار داد.

مسأله: مهریّه میتواند غیر نقدی باشد، ولی قیمت آن باید مشخّص باشد.

مسأله: مقدار مهریّه با توافق زن و مرد باید تعیین شود و حدّ ثابتی ندارد، ولی شایسته است از مهریّه های سنگین پرهیز شود. طبق برخی از روایات، زنانی که مهریّه سنگین دارند شوم هستند.

مسأله: تعیین مهریّه حقّ دختر است، ولی مشورت و رعایت احترام پدر و مادر و بستگان، کار بسیار پسندیده ای است.

مسأله: مهریّه ملک زن است و میتواند هر تصرّفی در مهریّه اش انجام دهد.

مسأله: چنانچه شوهر بداند اگر مهریّه را پرداخت کند زن آن را در راه حرام استفاده میکند، پرداخت مهریّه مانعی ندارد ولی نهی از منکر کند.

مسأله: مهریه هایی که به مرور زمان ارزش آنها پایین آمده است، زن و شوهر باید با هم مصالحه کنند و یا به نرخ روز حساب شود.

مسأله: در صورت اختلاف زن و مرد در مورد مقدار مهریّه، چنانچه مرد مدّعی مقدار کمتر است، حرف او پذیرفته میشود مگر اینکه زن دلیلی بر خلاف آن ارائه کند که در این صورت حرف زن پذیرفته میشود.

مسأله: زنی که مهریّه زیادی که به حدّ استطاعت حج میرسد از شوهرش طلبکار است، هرگاه گرفتن مهریّه از شوهر برای او عیب نباشد و مشکلی در زندگی او و شوهرش ایجاد نکند، مستطیع است و باید به حج برود.

مسأله: بعد از عقد ازدواج، مهریّه را نمیتوان افزایش داد مگر اینکه در ضمن عقد خارج لازم باشد. ولی کاهش مهریّه یا بخشش مهریّه توسط زن اشکالی ندارد.